A autofaxia é un proceso natural dentro das nosas células que actúa como gardacostas para protexer a nosa saúde rompendo compoñentes celulares antigos e danados e reciclándoos en enerxía. Este mecanismo de autolimpeza xoga un papel vital para manter unha saúde óptima, previr enfermidades e prolongar a vida. Afortunadamente, hai varias formas de mellorar e estimular a autofaxia para que as nosas células poidan funcionar de forma óptima.
O termo autofagia, derivado das palabras gregas "auto" que significa "eu" e "fagia" que significa comer, fai referencia ao proceso celular fundamental que permite ás células degradar e reciclar os seus propios compoñentes. Pódese considerar un mecanismo de autolimpeza que xoga un papel vital no mantemento da saúde celular e da homeostase.
No noso corpo, millóns de células están en constante autofaxia para eliminar proteínas danadas ou mal pregadas, orgánulos disfuncionais e outros restos celulares. Este proceso axuda a previr a acumulación de substancias tóxicas e permite a reciclaxe de macromoléculas, garantindo un funcionamento eficiente das células.
mecanismo de acción
Autofaxiaopera a través dunha serie de pasos moi complexos e estrictamente regulados. O proceso comeza coa formación de estruturas de dobre membrana chamadas autofagosomas, que absorben os compoñentes obxectivo dentro das células. O autofagosoma fúndese entón co lisosoma, un orgánulo especializado que contén unha variedade de encimas, o que leva á degradación do seu contido.
Hai tres formas principais de autofaxia: macroautofaxia, microautofaxia e autofaxia mediada por chaperonas. A macroautofaxia implica a degradación masiva dos compoñentes celulares, mentres que a microautofaxia implica a absorción directa do material citoplásmico polos lisosomas. Por outra banda, a autofaxia mediada por chaperonas diríxese selectivamente ás proteínas para a súa degradación.
Acondicionamento e Sinalización
A autofaxia está estrictamente regulada por múltiples vías de sinalización en resposta a varios factores de estrés celular, como a privación de nutrientes, o estrés oxidativo, a infección e a agregación de proteínas. Un dos principais controladores da autofaxia é a diana dos mamíferos da rapamicina (mTOR), unha proteína quinase que inhibe a autofaxia cando os nutrientes son abundantes. Non obstante, en condicións de limitación de nutrientes, a sinalización de mTOR inhibe, o que leva á activación da autofaxia.
1. Xaxún intermitente:
Ao limitar a xanela de alimentación, o xaxún intermitente sitúa o corpo nun estado de xaxún prolongado, o que fai que as células usen a enerxía almacenada e inicien a autofaxia.
2. Exercicio:
A actividade física regular non só mantén o noso corpo saudable, senón que tamén actúa como un poderoso inductor da autofaxia. Participar en exercicios aeróbicos e de resistencia desencadea a autofaxia, promovendo a limpeza e o rexuvenecemento a nivel celular.
3. Restrición calórica:
Ademais do xaxún intermitente, a restrición calórica (CR) é outro método comprobado para mellorar a autofaxia. Ao reducir a inxestión total de calorías, a CR obriga ás células a conservar enerxía e iniciar a autofaxia para manter as funcións vitais.
4. Dieta cetoxénica:
A actividade autofáxica realízase ao inducir a cetose restrinxindo severamente a inxestión de carbohidratos e aumentando o consumo de graxa.
5. Alimentos ricos en fitoquímicos:
Certos compostos vexetais, especialmente os que se atopan en froitas, vexetais e especias de cores, teñen propiedades que desencadean a autofaxia.
6. Toma suplementos específicos:
A autofaxia pódese inducir engadindo suplementos de autofaxia á dieta para promover a saúde.
1. Té verde
Rico en compostos antioxidantes como catequinas, o té verde é coñecido dende hai tempo polos seus beneficios para a saúde. Ademais do seu potencial para aumentar o metabolismo e apoiar a perda de peso, tamén se demostrou que o té verde activa a autofaxia. Os polifenois que se atopan no té verde estimulan a expresión dos xenes implicados na autofaxia, o que axuda a manter o equilibrio e a función celular.
2. Cúrcuma
A curcumina, o composto activo da cúrcuma co seu ton amarelo vivo, ten potentes propiedades antiinflamatorias e antioxidantes. Estudos emerxentes demostraron que a curcumina tamén pode inducir a autofaxia ao activar certas vías moleculares. Incorporar a cúrcuma á túa dieta, xa sexa a través da cociña ou como suplemento, pode axudar a aproveitar o potencial da autofaxia para mellorar a saúde.
3. Berberina
Un estudo que avaliou a berberina descubriu que este composto tamén pode ter a capacidade de inducir a autofaxia. A berberina atópase nas bagas, a cúrcuma da árbore e algunhas outras herbas.
4. Bayas
As bagas como os arándanos, os amorodos e as framboesas non só son deliciosas, senón que están cheas de propiedades para promover a saúde. Estas froitas vibrantes son ricas en polifenois, compostos coñecidos por mellorar a autofaxia. Ao consumir unha variedade de bagas frescas ou conxeladas, podes garantir un abastecemento constante destes compostos vexetais beneficiosos que apoian un proceso de autofaxia robusto e eficiente.
5. Vexetais crucíferos
As verduras crucíferas, como o brócoli, a coliflor, a col rizada e as coles de Bruxelas, conteñen unha impresionante variedade de compostos que promoven a saúde, como o sulforafano e o indol-3-carbinol. Estes compostos demostraron activar a autofaxia e previr o dano celular causado polo estrés oxidativo. A inclusión na dieta de varias verduras crucíferas non só proporciona nutrientes esenciais senón que tamén promove a indución da autofaxia.
1. Curcumina
A curcumina, o ingrediente activo da cúrcuma, foi valorada durante moito tempo polas súas propiedades antiinflamatorias e antioxidantes. Estudos recentes tamén demostraron que a curcumina pode inducir a autofaxia, o que mellora a saúde celular. A curcumina activa xenes específicos e vías de sinalización implicadas na regulación da autofaxia. A súa capacidade para mellorar a autofaxia pode beneficiar a varias enfermidades asociadas ao estrés oxidativo e a disfunción celular.
2. Berberina
A berberina é un composto natural que se atopa nunha variedade de plantas, incluíndo barberry e goldenseal. Este poderoso suplemento botánico foi amplamente estudado polos seus efectos terapéuticos sobre unha variedade de condicións, incluíndo trastornos metabólicos. Tamén se descubriu que a berberina induce a autofaxia ao alterar a expresión de xenes relacionados coa autofaxia. Ao complementar con berberina, pode mellorar a autofaxia e mellorar a saúde celular, especialmente cando se trata de saúde metabólica.
3. Espermidina
A espermidina (espermidina) é unha pequena substancia orgánica molecular presente naturalmente nas células. Os estudos descubriron que existe unha estreita relación entre a espermidina e a autofaxia. A espermidina pode activar a vía da autofaxia e promover a autofaxia. Os estudos demostraron que a espermidina pode aumentar a expresión de xenes relacionados coa autofaxia e promover a autofaxia regulando os niveis de proteínas relacionadas coa autofaxia. Ademais, a espermidina tamén pode activar a autofaxia inhibindo a vía de sinalización mTOR.
Descargo de responsabilidade: este artigo só ten fins informativos e non debe considerarse consello médico. Consulte sempre a un profesional da saúde antes de usar calquera suplemento ou cambiar o seu réxime de saúde.
Hora de publicación: 01-09-2023